نگاهی کوتاه به زندگی طلبه بسیجی شهید عبدالله پولادوند
طلبه بسیجی شهید عبدالله پولادوند 24 فروردین سال 1343 در الیگودرز به دنیا آمد و همراه با رزمندگان لشکر هفت حضرت ولیعصر(عج) از دزفول به جبهه رفت که روز بیست و چهارم بهمن سال ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی به اسارت درآمد و بر اثر شکنجههای بعثیها به شهادت رسید.
پیکر پاک و مطهر شهید عبدالله پولادوند پس از 39 سال از طریق پلاک شناسایی شد و در روز پنجشنبه 2 دی سال 1400 در تهران تشییع شد.
ابراهیم پولادوند برادر شهید تازه تفحص شده عبدالله پولادوند میگوید: «من دو سالی از ایشان بزرگتر بودم. ما چهار خواهر هم داریم که در یک خانواده مذهبی و نسبتاً فقیر به دنیا آمدیم که در یافتآباد زندگی میکردیم. برادرم حس و شور انقلابی داشت. 10 سال داشت که پا به مسجد قائم گذاشت. مسجد قائم یک مجتمع فرهنگی به نام مجتمع انفاق داشت که صبحهای جمعه اساتیدی به آنجا میآمدند و ما در جلساتشان حاضر میشدیم و از کلاسهایشان استفاده میکردیم. مأنوس با مسجد بود. دست مرا گرفت و به مسجد برد. در بحبوحه انقلاب من و داداش در فعالیتهای انقلابی هم شرکت میکردیم. سن و سال زیادی نداشتیم، اما علاقهمان به انقلاب ما را به صفوف تظاهرکنندگان میکشید. تا سوم دبیرستان ادامه تحصیل داد و بعد از آن به حوزه علمیه رفت تا درس طلبگی بخواند. بعد هم راهی جبهه شد. مهربان، دلسوز و بسیار رئوف بود. احترام به پدر و مادر اولویت اولش بود. اهل عبادت، تهجد و شب زندهداری و مطالعه کتاب غیر درسی بود. تکبر نداشت. او یک جوان 16 ساله و دارای همه این خلقیات و اوصاف بود که زبانزد همه شده بود.»