نگاهی کوتاه به زندگی تکاور شهید حسین ولایتیفر

تکاور شهید حسین ولایتیفر ششم تیرماه سال 1375 در دزفول دیده به جهان گشود. در هشت سالگی عضو جلسات قرآن مسجد حضرت مهدی(عج) شد. حضور چندین ساله در محافل معنوی تاثیر بهسزایی در شکل گیری روحیات او داشت. در 20 سالگی به سپاه رفت و دورههای تکاوری را پشت سر گذاشت، محل خدمتس بعد از گذراندن دورههای ابتدایی اهواز بود.
در جمع رفقای هیئتی لقب سردار داشت. هیچوقت اهل ریا نبود، اما یکجا ریا کرد و گفت: «بذار ریا بشه تا بقیه یاد بگیرند، من میدانم که شهید میشوم.» همیشه میگفت: «من یک روز شهید میشوم.»
در سنین نوجوانی بهعلت بازیگوشی یکبار معلم او را از کلاس بیرون کرد. حسین به او میگوید: «حالا که مرا از کلاس بیرون میکنید حرفی نیست، اما حواستان باشد که دارید شهید آینده را از کلاس بیرون میکنید.»
همیشه در کار و تلاش بود، اصلا خستگی برایش معنا نداشت. بدن ورزیده و آمادهای داشت، درست زمانیکه همه خسته بودند شوخیهایش گل میکرد و به جمع روحیه میداد.
در زمان هجوم تکفیریها به کشورهای اسلامی هر چه تلاش کرد تا برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) به سوریه اعزام شود موفق نشد.
شهید ولایتیفر صبح روز شنبه 31 شهریور سال 1397 در رژه نیروهای مسلح به مناسبت هفته دفاع مقدس در بلوار قدس اهواز حضور داشت که هدف تیر تروریستها قرار گرفت و به همراه 22 نفر دیگر به شهادت رسید.
پیکر پاک شهید حسین ولایتیفر پس از تشییع باشکوه در اهواز بههمراه شهید سعید زارع به دزفول منتقل شد و در گلزار شهدای شهیدآباد این شهر آرام گرفت.
این وبلاگ به منظور گرامی داشت یاد و خاطره شهدا به ویزه شهدای والامقام استان خوزستان راه اندازی شده است.